Το μαθηματικό πρόβλημα που γίνεται φιλοσοφικό ερώτημα, με το τετράγωνο να είναι η λογική και ο κύκλος το συναίσθημα. Τοποθετούμε το ρεαλισμό απέναντι από το ρομαντισμό και ζητάμε να παλέψουν ένα αγώνα με προδιαγεγραμμένο τέλος, τον τετραγωνισμό του κύκλου.
Ένα τέτοιο τέλος όμως, είναι εύκολο και προβλέψιμο. Εύκολα, σήμερα η πραγματικότητα επισκιάζει τη φαντασία.
Γιατί λοιπόν να τετραγωνίσουμε τον κύκλο; Γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα καινούριο σχήμα;
Ένα υπερβατικό σχήμα που θα προκύπτει κάθε φορά από την ένωση των διαφορετικών. Με έμπνευση και τεχνική, οι "κυκλικοί" και οι "τετράγωνοι" άνθρωποι, οι "κυκλικές" και οι "τετράγωνες" ιδέες, ίσως μπορούν να επικοινωνήσουν και να ενωθούν. Όπως στον πίνακα του Paul Klee " Freundschaft ", όπου ο κύκλος ανοίγει για να ενωθεί με το τετράγωνο και εκείνο του το ανταποδίδει καμπυλώνοντας τις ορθές γωνίες του.
Η μάχη του τετραγωνισμού του κύκλου καταλήγει να έχει δύο νικητές. Ουτοπικό; Μπορεί αλλά έτσι διεκδικούμε λίγη έμπνευση στην καθημερινότητα και στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου