Στο σπίτι περιμένοντας τη βροχή

Μια δυνατή παράσταση, δύσκολη και απαιτητική τόσο για τους θεατές όσο και για τους ηθοποιούς. Με ηρεμία αλλά και εξαιρετική δύναμη αποκαλύπτεται η κοινή ιστορία των πέντε γυναικών. Η κάθε μία από αυτές εκθέτει σκέψεις και συναισθήματα με απόλυτη ειλικρίνεια και θάρρος, «ζητώντας» από εμάς κατανόηση και αποδοχή αλλά και προ(σ)καλώντας μας να πράξουμε το ίδιο. 

Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα επαρχιακό σπίτι, μετά την άφιξη του γιου, που είχε εκδιωχθεί βίαια από τον πατέρα και ενώ ξεκουράζεται στο παιδικό του δωμάτιο. Στο σπίτι, εστία της τραγωδίας, παρακολουθούμε τη ζωή των γυναικών μέσα από τις αφηγήσεις, τους διαλόγους και μονολόγους τους. Συχνές ακατάστατες αναδρομές στο παρελθόν ενεργοποιούν τη δράση και αποκαλύπτουν την αλήθεια.

Οι πέντε γυναίκες, γιαγιά, μάνα και κόρες πέρασαν τη ζωή τους περιμένοντας την επιστροφή του εγγονού/γιου/αδελφού. Η μάνα επέβαλε νηστεία από τη ζωή και τη χαρά, περιμένοντας τη θεία επιστροφή. Ο γιος όμως επιστρέφει ζωντανός νεκρός χωρίς ελπίδα ανάστασης. Απογοήτευση είναι το συναίσθημα που ξύπνησε η είσοδος του στο σπίτι. Απογοήτευση για τα χαμένα χρόνια αναμονής, απογοήτευση για τα συναισθήματα που δεν έφερε η άφιξή του. Μαζί του πέθανε οριστικά η ελπίδα, η  ελπίδα και για τον ίδιο τον Lagarce, o oποίος ήδη νοσούσε από ΑIDS όταν έγραφε το έργο. Οι τύψεις, η συνήθεια ή ο φόβος οδήγησαν τη μάνα στη συνέχιση της νηστείας μέχρι να συνέλθει ο γιος της. Οι κόρες όμως επέλεξαν. Μπορούσαν ακόμη να επιλέξουν και το έκανα με τον τρόπο της η κάθε μία. Η ελπίδα ζει μέσα από την αλήθεια. Δεν περιμένουν πια. Αποφασίζουν για τον εαυτό τους.

Ο χώρος της παράστασης, ένα ισόγειο διαμέρισμα αποτέλεσε την ιδανική επιλογή για το συγκεκριμένο έργο. Οι ήχοι του δρόμου, οι σκιές λειτούργησαν ενισχυτικά στη λιτή, γήινη σκηνοθεσία του ποιητικού αυτού κειμένου. Οι μετρημένες ερμηνείες ανέδειξαν το κείμενο και διοχέτευσαν τα δύσκολα νοήματα στους θεατές. Ξεχώρισε η Χρυσούλα Ζαχαριάδη, υποστήριξε άνετα το ρόλο της, με ήρεμη δύναμη. Η ζωντανή μουσική προσέδωσε δράση και ζωντάνια στην παράσταση.

Κείμενο: Jean-Luc LagarceΣκηνοθεσία: Εsther André Gonzalez

Μετάφραση Δημήτρης Φίλιας
Ερμηνεύουν: Άννα Αναστασιάδου, Χρυσούλα Ζαχαριάδη, Ευαγγελία Καμπερίδου, Όλγα Κωνσταντοπούλου, Βιβή Σμέτη
Μουσικοί:
Στέλλα Βαρβέρη φλάουτο
Σίση Μπαρακάρη βιολοντσέλο