Πρώτες, πρώτες σκέψεις και εντυπώσεις από την αρχή ακόμη της παράστασης:
Ας κάνουμε χαβαλέ λοιπόν... μου αρέσει!
Πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στο στόμα.
Εμμ... στο σωστό θέατρο είμαι; ναι... στο Εθνικό, στην Αγ. Κωνσταντίνου. Το Συρανό δεν παίζει σήμερα; καλέ ναι... το βλέπω και στο πρόγραμμα! Άρα ok... σωστά είμαι!
Δεν έχω ιδέα για την παράσταση... πώς έχει στηθεί... αν είναι κλασικό ανέβασμα ή μοντέρνο, δεν έχω διαβάσει κριτικές...μόνο μια μικρή ιδέα για την υπόθεση έχω.
Την επέλεξα από ένστικτο (υπάρχει και το θεατρικό) και λόγω Καραθάνου.
Και ξεκινάει...
Πλατύ χαμόγελο στο στόμα... δεν είναι κλασικό ανέβασμα, ακόμη πιο πλατύ το χαμόγελο.
Η "χαβαλεδιάρικη" έναρξη με κέρδισε.
Η σκηνοθεσία διασκεδαστική, παιχνιδιάρικη, ευφάνταστη. Απλά υλικά στα σκηνικά, έξυπνος ατμοσφαιρικός φωτισμός. Ενδιαφέρουσα μουσική.
Και περνάμε στο Συρανό... αν και δυνατός, ικανός, άνθρωπος αγωνιστής, είναι απόλυτα δέσμιος της εμφάνισής του.
Μάλλον μοναχικός, του αρέσει να προκαλεί και να προκαλείται.
Εύκολα δημιουργεί εχθρούς, προτιμά να "εμπνέει" το μίσος, παρά τη λύπη.
Περήφανος και θαραλέος. Θαραλέος πάντα;
Στον έρωτα όχι.
Μάλλον φοβισμένος και δειλός ή μήπως μεγαλόψυχος και γενναιόδωρος;
Άψογος χειριστής του λόγου, ικανός να εκφράσει με τον ωραιότερο τρόπο τα συναισθήματά του στη Ρωξάνη αλλά ... μόνο μέσω του Κριστιάν, του ωραίου μεν, αλλά "μικρού" νέου.
Δεν αποκαλύπτεται ποτέ... μόνο στο τέλος.
Μεγαλείο ψυχής;
Δειλία;
Περηφάνια;
Πίστη στη μνήμη του φίλου και αντίζηλού του;
Απόλυτα ρομαντικός ο Συρανό και όλο το έργο. Βαθειά συγκινητικό.
Δηλαδή ο ρομαντισμός δε συνοδεύεται μόνο από λουλούδια, όμορφα λόγια, φεγγάρια, ηλιοβασιλέματα κλπ;
Μπορεί να συνοδεύεται από πόνο, αγωνία, έγνοια;
Μάλλον ναι, τουλάχιστον αυτό μας έδειξε ο Συρανό.
Απόλυτα ρομαντικός, αγαπάει μεν βαθειά αλλά από μακρυά.
Επιλέγει να προσφέρει την "όμορφη" ψυχή του, στον "όμορφο" νέο προς χάρη της "όμορφης" Ρωξάνης. Για να έλθει εκείνη, να ξαναορίσει την ομορφιά, αποκόβοντάς την από την εμφάνιση.
Ερωτευμένη και η Ρωξάνη με το Συρανό, καταφέρνουν να "συναντηθούν" μόνο στο τέλος...
Αυτό να συμβαίνει άραγε με τους ρομαντικούς έρωτες;
Μετάφραση Λουίζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά - Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική Κορνήλιος Σελαμσής
Κίνηση Αμάλια Μπένετ
Φωτιισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος
Επιμέλεια κειμένου Φωτεινή Μπαξεβάνη
Δραματολόγος παράστασης Εύα Σαραγά
Βοηθοί σκηνοθέτη Ξένια Θεμελή, Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Βοηθός μουσικός Άγγελος Τριανταφύλλου
Βοηθοί σκηνογράφου Ευαγγελία Θεριανού, Μαγδαληνή Αυγερινού
Βοηθός φωτιστή Σοφία Αλεξιάδου
Διανομή:
Καπουτσίνος, Γασκώνος, Κρουστά Προκόπης Αγαθοκλέους
Σωματοφύλακας, Γασκώνος, Μαντολίνο Πάνος Βλάχος
Μαέστρος, Λίζα, Αδελφή Μάρθα Τζίνα Θλιβέρη
Συρανό Νίκος Καραθάνος
Ρωξάνη Λένα Κιτσοπούλου
Λε Μπρε Γιάννης Κότσιφας
Ποιητής, Γασκώνος, Ακορντεόν Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Κριστιάν Χρήστος Λούλης
Βαλβέρ, Ποιητής, Γασκώνος, Τρομπέτα Ντένης Μακρής
Κυζύ, Μπερτραντού, Γασκώνος, Κιθάρα Ιωσήφ Μαράουι
Λινιέρ, Γασκώνος, Τρομπέτα, Μελόντικα Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Ακόλουθος, Μητέρα Μαργαρίτα, Μελόντικα Αγορίτσα Οικονόμου
Γασκώνος, Βιολί Αργύρης Πανταζάρας
Μονφλερύ, Ντε Γκις Άγγελος Παπαδημητρίου
Ποιητής, Γασκώνος, Κλαρινέτο Γιάννης Παπαδόπουλος
Φορτικός, Ποιητής, Γασκώνος, Τούμπα Μιχάλης Σαράντης
Κοντραμπάσο Δημήτρης Τίγκας
Καρμπόν, Πιάνο Άγγελος Τριανταφύλλου
Ζοντελέ, Ραγκενώ Κοσμάς Φοντούκης
Μητέρα του Συρανό Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Αδελφή Κλαίρη, Γασκώνος, Φυσαρμόνικα, Μεταλλόφωνο Αποστόλης Ψαρρός
Φωτογραφίες : Τάκης Διαμαντόπουλος (photo gallery Εθνικού Θεάτρου)
http://www.n-t.gr/el/events/sirono_nte_mperzerak/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου